Dochter: jij bent zoals elke dinsdag avond bij jouw vriendje geweest om samen op zijn kleine zusje te passen, alleen gebeurde er iets erg onverwachts. Er werd namelijk ingebroken en ze hebben jouw vriendje neergeschoten, recht voor jouw ogen. Je kon zijn zusje nog net op tijd halen en stiekem ontsnappen. Inmiddels is het 1 week later, jouw moeder is al die tijd op vakantie geweest en je hebt er alles aan gedaan om haar te bereiken, tevergeefs.
Moeder: jij bent lekker een weekje op vakantie geweest en je hebt alles van thuis achter je gelaten, zo ook jouw dochter. Geen idee van wat er zich thuis allemaal afspeelde heb je nooit op de berichten, emails, telefoontjes, brieven en al het andere gereageerd. Nu kom je thuis en wil jouw dochter niet eens hallo tegen je zeggen, tijdens het eten vraag je wat er aan de hand is.
Persoon A, 2 jaar geleden ben jij naar Nederland verhuisd omdat dat het geboorteland is van jouw vader. Nederlands vind je maar een moeilijke taal en op school word je vreselijk gepest. Vandaag ben je na school in elkaar geslagen.
Persoon B, jij bent de vader van persoon A. Eigenlijk dacht je dat jouw dochter het wel fijn vond in Nederland maar nu jouw dochter met een wond in haar gezicht thuis komt wil je toch wel weten wat eraan de hand is.
Dochter: jij hebt al heel al bijna je hele leven woedeaanvallen en paniekaanvallen, ook ben je hoog sensitief. Na verschillende pogingen tot zelfmoord heb je veel psychiaters gezien. Jouw ouders zijn gescheiden en je bent nu bij je vader.
Vader: jij hebt een feest bedacht voor jouw dochter met haar beste vriendin en haar vriendje, nu zitten jullie aan tafel om te vertellen wat er gaat gebeuren aangezien jouw dochter niet tegen verassingen en veranderingen kan. Ook ga je haar vertellen dat je een nieuwe vriendin hebt en dat ze vanavond komt eten.
Dochter: je bent bij je vriendje geweest eten en hij heeft aangeboden je naar huis te brengen. Dan gebeurt er iets vreselijks, jullie worden aangereden. Het enige wat je je kan herinneren is geschreeuw, pijn en je vriendje die je naam roept. Ondertussen is het alweer 3 weken verder, een hele lange tijd heb je in coma gelegen en je bent nu eindelijk zover in je revalidatie dat je weer goed kan praten en denken.
Moeder: jij bent natuurlijk heel erg geschrokken door wat er met jouw dochter is gebeurt. Je moet haar alleen iets heel vervelends vertellen, namelijk dat haar vriendje het auto-ongeluk niet heeft overleeft. Ook is het zo dat ze met opzet zijn aangereden en de dader nog steeds niet is gevonden.
