Een komisch nachtgastenverhaal over een bijzondere familie. Een verhaal over keuzes, stereotypes en verrassingen. Een verhaal voor gevorderden voor vijf personen. Wij speelden dit verhaal tijdens de voorstelling van 11 oktober 2019.
Het is woensdag en zoals elke woensdag staat er vandaag een dikke gehaktbal met jus op het menu van de familie van Dijk. Standaard gerold door Rachelle, moeder van het gezin en gebakken door Ricardo, vader van het gezin. Woensdag is de dag dat jullie samen met jullie nu volwassen zonen, Barry en Donny, traditiegetrouw gehaktballen eten. Sinds een aantal jaar eet ook Sientje, de vriendin van Donny mee. Hoewel jullie elkaar de week door geregeld zien, is woensdag het moment dat jullie als familie samenkomen.
Elke woensdag blijkt dan ook wat voor een gewoontedieren jullie zijn: Ricardo staat woensdagmiddag in de keuken het eten te bakken, wat Rachella voorbereidt heeft. Rachella zit voor de buis en kijkt een van haar favoriete programma’s; Temptation Island, Utopia of Oh Oh Cherso. Barry komt als eerst binnen, roept een paar woorden naar pa, kust ma op haar wang en springt onder de douche om de lucht van het werk weg te spoelen.
Daarna komen Donny en Sientje binnen, ploffen op de bank naast Rachella en beginnen gelijk met het afkraken van het tv programma dat op dat moment op staat. Elke woensdag hetzelfde en jullie houden ervan.
Maar dit was niet altijd zo. Ricardo en Rachella waren pas kort samen toen bleek dat jullie geen kinderen konden krijgen. Jullie wilden wel dolgraag een gezin en zijn al snel bij adopteren uitgekomen. Op een dag kregen jullie een foto van een schattig weesjongetje uit Rusland in de brievenbus, met de vraag of jullie dit jongetje opvang konden geven. Jullie zeiden gelijk ja! En een maand later kwam de toen 7 jarige Yadonslav naar Nederland. Yadonslav bleek wel een erg lastige naam voor jullie en later noemden jullie hem dan ook; Donny. Donny maakte het goed. Zijn eerste Nederlandse woord was; ‘Frikandel mayo’ en toen hij verzot bleek op gehaktballen wisten jullie dat het goed zat.
Toch bleek er nog meer voor jullie te zijn weggelegd. Jullie mochten een tweede jongetje adopteren, dit keer uit Ethiopië, genaamd Babajide. Ook deze naam bleek onuitspreekbaar en zo noemden jullie hem al snel Barry. Barry’s eerste woord was; ‘gehaktbal’ en ook hij bleek al snel ingehamburgerd te zijn. Gelukkige jaren volgden, jaren waarin Ricardo zijn bedrijf ‘Boorbaas’ opzette, een stoer bedrijf dat op de zee naar olie boort. Het werd een familie bedrijf, want Barry en Donny werkten als snel ook in het bedrijf. Rachella werkte ondertussen in de bouw als metselvrouw. De zaken liepen prima en jullie konden er een broodje berenklauw van kopen. Zeven jaar geleden ontmoette Donny Sientje in de snackbar. Sientje werkte daar destijds als bijbaantje. Tegenwoordig doet ze wat verantwoordelijker werk als vertegenwoordiger in de voedselindustrie.
Jullie verheugen je ook vandaag weer op een simpel avondje als de familie van Dijk. Een break in de week. Een maaltijd met ballen.